Taśma dylatacyjna, taśma bitumiczna

Różnią je m.in. sposoby zastosowania oraz właściwości. Łączy je zaś to, że doskonale sprawdzają się przede wszystkim w budownictwie. Taśma dylatacyjna i taśma bitumiczna – to właśnie tym materiałom poświęcamy ten artykuł.

Chcesz się dowiedzieć więcej? Zapraszamy do lektury!

Taśma dylatacyjna

Taśma dylatacyjna jest elastycznym materiałem, wykorzystywanym zawsze wtedy, gdy na określonej powierzchni (w budynkach albo w innego rodzaju konstrukcjach) trzeba celowo stworzyć szczeliny, które mają pomóc w zniwelowaniu odkształceń. Dlaczego to takie ważne? Otóż każdy obiekt w trakcie eksploatacji „pracuje”. Mają na to wpływ na przykład drgania, wilgotność, obciążenie czy temperatura. Opisywane tu taśmy dylatacyjne mają zaś pomóc w zabezpieczeniu miejsc styków i w zminimalizowaniu uszkodzeń (w tym: ryzyka pęcznienia różnych elementów). W praktyce chodzi o uzupełnienie luk, które w ten sposób powstają, a także nie doprowadzenie do ich powiększania się oraz wnikania tam wilgoci, wody czy kurzu. Są więc realną ochroną przed degradacją nawierzchni danego obiektu.

W tym miejscu należy nadmienić, że taśma dylatacyjna jest materiałem, który się sprawdza przy wykonywaniu połączeń technologicznych w kilku rodzajach nawierzchni – bitumicznych, betonowych i brukowanych. Jest stosowana zarówno przy budowie nowych obiektów, w pracach utrzymaniowych, a także odtworzeniowych (po wykopach instalacyjnych).

Zadaniem taśm dylatacyjnych jest łączenie starej nawierzchni z nową, a także różnych rodzajów mieszanki (betonu asfaltowego i asfaltu twardolanego). Mało tego! Mają zespajać podłużne pasy nawierzchni, które są układane połówkowo oraz poprzeczne działki technologiczne, wykonywane w różnym czasie. Do tego dochodzi łączenie asfaltu z galanterią drogową, uzbrojeniem żeliwnym czy szynami torowisk.

To niezwykle wytrzymały materiał, odporny na rozwój wielu mikroorganizmów. Charakteryzuje się również niską przepuszczalnością powietrza. Do klienta jest dostarczany w rolkach. Jego montaż odbywa się szybko i nie należy do skomplikowanych procedur.

Taśma bitumiczna

Taśma bitumiczna to materiał, który służy do zabezpieczania szwów technologicznych. Przydaje się nie tylko przy drobnych remontach, ale i przy dużych pracach modernizacyjnych – w tym: do łączenia starej nawierzchni z nową.

Taśmy bitumiczne są produkowane na bazie asfaltu, kauczuków syntetycznych, plastyfikatorów oraz wypełniaczy mineralnych. Tam, gdzie panuje pokojowa temperatura, mają postać lepko-plastycznego ciała i są topliwe.

Wyróżniamy dwa rodzaje taśm bitumicznych – klejowe (samoprzylepne) oraz bezklejowe. Te pierwsze sprawdzają się przy zimnym asfalcie, a także w miejscach, w których roboty są prowadzone w pionie (klej umożliwia wstępne podtrzymanie ustawienia taśm). Z kolei te drugie – wykorzystują naturalną lepkość ciepłego asfaltu i są rekomendowane w zastosowaniach poziomych (brak kleju pozwala na korygowanie kierunku aplikacji taśm).

Taśma bitumiczna jest materiałem, który charakteryzuje się dobrą przyczepnością, a także odpornością na kilka czynników – głównie na wilgoć, wodę i promieniowanie UV. Można ją zastosować na nawierzchniach wykonywanych na gorąco (kiedy temperatura układania wynosi między 140°C a 250°C) lub na ciepło (przy temperaturze układania wahającej się od 80°C do 140°C).

Taśma dylatacyjna, taśma bitumiczna – przykłady zastosowań

Taśmy dylatacyjne świetnie się sprawdzają przy budowie różnego typu budynków, mostów, torów kolejowych, chodników, parkingów, tarasów czy balkonów. Stosuje się je również przy pracach wykończeniowych – przykładowo, umieszczając je pod panelami podłogowymi, można zadbać o akustyczną i cieplną izolację danego pomieszczenia.

Z kolei taśmy bitumiczne przydają się do szybkiego uszczelnienia rur i kanałów wentylacyjnych, naprawy dachu, izolacji altany, a także do zabezpieczania różnych krawędzi (na przykład tych, które znajdują się na styku nawierzchni i krawężnika). Materiały te dobrze przylegają m.in. do betonu, drewna, ceramiki czy metalu.
Szczegóły, dotyczące obu tych materiałów, są dostępne TUTAJ.

Author: dlaurbanisty.pl