Prawidłowy sposób żywienia zwierząt hodowlanych pozwala na zachowanie przez nich zdrowia oraz wpływa na dzienne przyrosty i mleczność krów. Z tego powodu wybór optymalnego sposobu żywienia i komponentów pokarmowych ma ogromne znaczenie dla jakości ostatecznego produktu. Niezwykle ważne jest dostarczenie zwierzętom odpowiedniej ilości białka w diecie, którego dobrym źródłem jest śruta rzepakowa. Dodatkowo śruta ta jest bardzo ekonomiczna, co ma pozytywny wpływ na ogólny koszt produkcji. Czym charakteryzuje się ten rodzaj komponentu paszy i jak go stosować? Na te pytania odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule.
Ogólna charakterystyka śruty rzepakowej.
Śruta rzepakowa to produkt uboczny produkcji olejów rzepakowych. Stanowi bardzo dobre źródło białka dla zwierząt hodowlanych: przeżuwaczy, trzody chlewnej oraz drobiu. Jest idealną alternatywną dla śruty sojowej, a swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim niskiej cenie. Jest to produkt Polski bez GMO, co zwiększa atrakcyjność ostatecznych produktów w ocenie klientów. Główną zalety paszy rzepakowej jest duża zawartość aminokwasów, niska cena i możliwość stosowania u wielu gatunków zwierząt. Niższa cena paszy rzepakowej sprawia, że stosując ją w skarmianiu zwierząt, można znacznie obniżyć koszty produkcji. Ten rodzaj paszy zawiera około 33% białka, około 12% włókna i około 1% tłuszczy, co czyni ją idealnym dodatkiem białkowym do codziennej racji pokarmowej. Dzięki temu, że śruta powstaje jako produkt uboczny wytwarzania olejów na gorąco, w procesie tym pozbawiana jest enzymu mirozynazy, który negatywnie wpływa na jakość paszy dla zwierząt hodowlanych.
Główne zalety śruty rzepakowej to:
- wolna od GMO;
- tańsza alternatywa importowanych pasz, co pozwala na redukcje kosztów związanych z produkcją;
- bogata w składniki odżywcze takie jak: aminokwasy siarkowe, a szczególnie w metioninę i cystynę;
- wysoka strawność;
- poprawa jakości mięsa i mleka pod względem chemicznego składu tłuszczu oraz wartości żywieniowych.
Stosowanie śruty rzepakowej.
Sposób dawkowania i skarmiania zwierząt śrutą rzepakową uzależniony jest nie tylko od gatunku, ale również wieku zwierzęcia. Pasza ta może stanowić uzupełnienie pasz objętościowych oraz pełnodawkowych, może być również mieszana ze śrutami zbożowymi (jęczmiennym, pszennym, czy z pszenżyta) i wzbogacana prefiksami mineralno–witaminowymi.
Najważniejsze zasady, o których trzeba pamiętać, podając śrutę rzepakową:
- Prosięta i lochy karmiące – nie należy podawać śruty rzepakowej, gdyż może spowodować dolegliwości u prosiąt oraz zmniejszyć apetyt u lochy sprawiając, że będzie ona pobierała zbyt małe ilości pokarmu.
- Krowy mleczne – w pierwszej fazie laktacji (do 30. dnia) ok 1 kg na sztukę, a wraz ze wzrostem ilości pobieranego pokarmu można zwiększyć ilość do 30% racji pokarmowej. Pozwoli to na utrzymanie wysokiego poziomu laktacji oraz osiągnięcie dobrego jakościowo mleka.
- Kury nioski – do 5%, aby uniknąć nieprzyjemnego zapachu jaj.
- Cielęta – około 10% podawanego pokarmu, a wraz z wiekiem i przyrostem masy ciała (powyżej 80 kg) udział ten może się zwiększać do 20%.
- Bydło opasowe – do 30% mieszanki pokarmowej, co pozwoli na dobre dzienne przyrosty bydła.
Najnowsze komentarze