Początek roku niesie ze sobą wiele zmian w prawie pracy, podatkach, świadczeniach socjalnych, przepisach dla przewoźników itp. Wraz z nadejściem 2022 roku firmy przewozowe, świadczące usługi transportu międzynarodowego muszą się przygotować na niemałą rewolucję. Obejmie ona delegowanie kierowców do innych krajów, ich powrót do kraju, którego są obywatelami, a nawet licencje dla samochodów poniżej 3,5 tony, które staną się powszechnym obowiązkiem.
Pakiet mobilności 2022 – zagrożenia, rozliczenie czasu pracy kierowców
Z pakietem mobilności wiąże się wiele zmian:
- wprowadzenie do tachografu symbolu kraju – każdy kierowca, który jeździ na trasach międzynarodowych i używa tachografu od 2 lutego 2022 będzie miał obowiązek umieścić na karcie symbol kraju po przekroczeniu granicy,
- wynagrodzenia kierowców – pakiet mobilności wynika z unijnych przepisów, a dostosowanie ich i wprowadzenie w życie będzie wiązało się ze wzrostem kosztów pracy. W praktyce oznacza to, że kierowca zatrudniony u polskiego przewoźnika na terenie Unii Europejskiej będzie musiał zarabiać tyle, ile w kraju, do którego jedzie, np. jadąc z Niemiec do Francji będzie musiał otrzymać identyczne wynagrodzenie, jakie dostałby niemiecki czy francuski kierowca, z wszystkimi dodatkami, np. za pracę w nocy. Szacunkowy wzrost kosztów pracy może wynieść nawet 40 proc.,
- delegowanie kierowców – unijne przepisy są tak skonstruowane, że konieczne jest dostosowanie do nich polskiego prawa, głównie ustawy o transporcie drogowym i o czasie pracy kierowców, natomiast nowelizacja ustawy daje szansę na obniżenie kosztów pracy kierowcy, ponieważ nie będzie on traktowany jak pracownik będący w delegacji,
- wzrost wynagrodzeń kierowców od 2022 roku – wejście w życie ustawy spowoduje, że zarobki kierowców wzrosną, to nie ulega wątpliwości. Natomiast druga strona tego transportowego medalu wygląda tak, że właściciel firmy transportowej będzie miał więcej kontroli nad zatrudnionymi kierowcami.
Co zmiany przepisów oznaczają w praktyce?
Co prawda zmiany wejdą w życie w lutym 2022, ale przewoźnicy nie powinni czekać do ostatniej chwili. Nawet jeśli dziś przepisy nie są jeszcze dopracowane, należy zacząć działać w tym zakresie już teraz, np. poprzez ustalenie przepisów wewnętrznych, dotyczących regulaminu wynagrodzeń i premii. Podobnie w przypadku wysokości wynagrodzenia zasadniczego i szczegółowego określenia kiedy i za co przysługuje premia: czy za godziny spędzone na kółkiem, czy za pracę bez nieobecności, czy może za jazdę bez mandatów. O czym jeszcze przewoźnicy muszą wiedzieć? Pakiet mobilności 2022 – zagrożenia, rozliczenie czasu pracy kierowców będzie wcielane stopniowo, więc firmy będą miały dość czasu na zapoznanie się z nowymi przepisami, a także będą mogły dopasować do nich system kadrowo – płacowy. Zmiany wchodzące w życie w lutym 2022 są drugim etapem pakietu mobilności. Trzeci etap zaplanowano na czerwiec 2022 i obejmie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika, posiadanie gwarancji finansowej w wysokości 1800 euro na pierwszy pojazd i 900 euro na każdy następny, konieczne będzie nawet posiadanie siedziby firmy i spełnienie wymogu… dobrej reputacji. Kolejne etapy są rozłożone na grudzień 2024, wrzesień 2025 i lipiec 2026. Jak zatem widać nadchodzące zmiany są długofalowe.
Nowoczesne kabiny w pomieszczeniach sanitarnych to konstrukcje lekkie, łatwe w montażu i bardzo stabilne dzięki specjalnym stelażom. Ten dominujący obecnie rodzaj zabudowy w publicznych toaletach czy pomieszczeniach prysznicowych wymaga zastosowania płyt o specyficznych właściwościach. Mimo cienkich ścianek są one wytrzymałe, odporne na uszkodzenia i łatwe w czyszczeniu, a często także całkowicie wodoodporne. Poznaj podstawowe typy tych płyt.
Pomieszczenia sanitarne muszą funkcjonować we wszystkich instytucjach publicznych – urzędach, centrach handlowych, placówkach oświatowych czy zakładach pracy. W zasadzie tylko małe sklepy i niewielkie punkty usługowe nie podlegają temu obowiązkowi. Dodatkowo ubikacje oraz umywalnie podlegają surowym przepisom higienicznym, a nieprzestrzeganie norm może być surowo karane. Zresztą właściciele większości miejsc komercyjnych sami dbają o utrzymanie ich w czystości, aby zyskać w oczach klientów dobre opinie, więc nawet sanitariaty, w których panuje ożywiony ruch, są zawsze zadbane, schludne i dobrze urządzone.
– Siermiężne czasy, kiedy toalety dworcowe czy szkolne uchodziły za szczególnie nieprzyjemne, brudne i śmierdzące miejsca, już dawno minęły i na szczęście nie wrócą – mówi specjalista z firmy Sanipol, która projektuje i stawia zabudowy w pomieszczeniach sanitarnych dla dużych instytucji publicznych w całym kraju – Zrobiliśmy pod tym względem w ciągu jednego pokolenia ogromny krok do przodu. Wykształcił się w tym czasie specjalny typ zabudowy toalet i umywalni, który bardzo ułatwia utrzymanie czystości i higieny nawet w ruchliwych miejscach, które nie mają przerw w działalności przez cały dzień. Ich szybkie sprzątanie jest możliwe dzięki zastosowaniu lekkich i wytrzymałych płyt do budowy kabin.
Kabiny z płyt wiórowych
Kabiny z muszlami ustępowymi oraz inne elementy zabudowy sanitarnej, które nie mają bezpośredniego kontaktu z wodą lub nie stoją w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, mogą być wykonane ze zwykłych płyt wiórowych. To dość tani materiał budowlany, ale charakteryzuje się odpowiednią wytrzymałością i odpornością. Powstają one z prasowania pod wysokim ciśnieniem wiórów drzewnych zmieszanych z klejami. W efekcie tworzą się łatwe w obróbce płyty o wystarczających parametrach dla zabudowy w toaletach.
Problemem jest jedynie dość nieprzyjemna, chropowata powierzchnia – chłonąca wilgoć, przyciągająca kurz i brudy oraz trudna do mycia. Dlatego w wersji do zabudowy dostępne są płyty z okleinami zewnętrznymi z obu stron. Najczęściej są one wykonane z syntetycznych żywic termoutwardzalnych o idealnie gładkiej powierzchni, które są całkowicie odporne na działanie wody i wilgoci. Okleiny nadają przy okazji płytom bardzo atrakcyjny wygląd. Mimo tych zabezpieczeń stosuje się je tylko w konstrukcjach ustawianych w pomieszczeniach o przeciętnej wilgotności i z dala od instalacji, z których wypływa woda.
Wykonane z nich ścianki mają z reguły 28-30 mm grubości, a to wystarcza, aby były odpowiednio sztywne i wytrzymałe. Mocuje się je do stelaży z aluminium lub innych metali. Ponieważ nie są ciężkie, to zabudowę opiera się na cienkich nóżkach i przy podłodze pozostaje wolną przestrzeń o wysokości minimum 15 cm. Dzięki takiemu rozwiązaniu można szybko i dokładnie czyścić podłogi w toaletach. Płyty te stosuje się często także do stawiania boksów m.in. w biurach czy w punktach medycznych.
Wodoodporne kabiny z płyt HPL
Z płyt wiórowych nie można jednak stawiać zabudowy w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności lub narażonych na stały kontakt z wodą. Do takich miejsc przeznaczone są nowoczesne materiały wykonane z laminatu. HPL (z ang. high presseure laminate) otrzymuje się w procesie łączenie syntetycznych żywic termoutwardzalnych z arkuszami celulozy. W wysokiej temperaturze i pod dużym ciśnieniem formuje się płyty o wyjątkowo wysokiej wytrzymałości, trwałości, a przede wszystkim zupełnie odporne na działanie wody i wilgoci.
Są dość lekkie i bardzo łatwe w montażu, więc mocuje się je do mniej więcej takich samych stelaży jak płyty wiórowe. Wykonuje się z nich wszelkiego rodzaju kabiny sanitarne, ale doskonale sprawdzają się także jako ścianki pod prysznicami, ponieważ przez długie lata zupełnie nie poddają się działaniu wody. Poza tym bardzo łatwo czyści się ich powierzchnie, można stosować do tego zwykłe detergenty.
Do zabudowy sanitarnej wykorzystuje się najczęściej płyty o grubości zaledwie kilkunastu milimetrów. To zupełnie wystarcza, aby cała konstrukcja była sztywna, stabilna i wytrzymała. Zabudowa może być więc oparta na cienkich stopkach i wtedy przy podłodze pozostaje wolna przestrzeń ułatwiająca mycie. Można także całą konstrukcję podwiesić pod sufitem, a wtedy do jej utrzymania nie będą potrzebna nawet nóżki.
Wzmocnione płyty HPL-PR do zabudowy sanitarnej
Jeszcze większą wytrzymałością charakteryzują się wzmocnione płyty HPL-PR do zabudowy sanitarnej. Mają one budowę warstwową – ich rdzeń stanowi płyta poliuretanowa, która z obu stron jest obudowana cienkimi okleinami z laminatu. Poliuretan przede wszystkim wzmacnia wytrzymałość ścianek, ma jednak jeszcze inne zalety, np. poprawia właściwości przeciwogniowe płyt i zwiększa izolację termiczną.
Jeśli chodzi o odporność na działanie wody i podwyższonej wilgotności to nie odbiega od poziomu płyt HPL. Można wykonywać z nich blaty pod zlewy i umywalki czy ścianki kabin natryskowych. W konstrukcjach sanitarnych wykorzystywane są ścianki o grubości około 30 mm.
Zabudowa z płyt HPL-PR realizowana jest najczęściej na specjalne zamówienia administratorów budynków publicznych. W razie wątpliwości doświadczeni wykonawcy bez problemu wybiorą najlepszy materiał do wykonania zleconego zadania – płyty wiórowe, HPL czy HPL-PR.
Najnowsze komentarze